Satılık Kartopları! David Hammons; Bliz-aard Ball Sale
Satılık Kartopları David Hammons’un Bliz-aard Ball Sale eserinin içeriğini ve temasını oluşturur.
Hammons’un bir performans çalışması. Hammons Manhattan’ın merkezinde bulunan Cooper Union sanat kolejinin önündeki sokakta eskicilerin antikacıların yanında farklı boyutta kartopları satıyor. Bu çalışmasıyla özel-kamusal; değerli-değersiz arasındaki sınırları bulanıklaştıran ve bu tür karşıtlıkların yapay olarak üretildiğini ve dayatıldığını açığa vurmayı deniyor.
David Hammons genellikle farklı çağrışımlarla yerleşiği yıkmaya çalışan bir sanatçı. Yetmişli yıllarda klişeleşmiş imgelerle oynayarak imajlar ve nesneler üretmiştir.
Örneğin 1973 tarihli Spade with Chains/Kürek ve Zincir çalışmasında küreği kullanır. Kürek bir el emeği aracıdır, ama aynı zamanda Afrika kökenli Amerikalılar için kullanılan argo bir sözcüktür. Hammons bununla oynar ve kölelik meselesini ele alır. Kürek Hammons’a göre provokatif bir nesnedir: Aynı anda hem köleliği hem dayanıklılığı, hem esareti hem direnişi çağrıştırır.
Hammons çalışmalarında kültürel anlamlar barındıran nesneler kullanmayı tercih eden bir sanatçı. Bazen değersiz, pis, iğrenç şeyleri kullanarak çok çarpıcı işler üretiyor. Ona göre bu değersiz nesneler alt sınıfın umutsuzluğunu çağrıştıran güçlü araçlar.
Karşıt nesneler/simgeler/imgelerle oynamayı seviyor. Hammons amacını şöyle tanımlıyor: Aykırı fetişler kullanarak sanatı sokağa geri döndürmek, çünkü ona göre sanatın gizemi ancak sokakta çözülebilir ve sanat ancak sokakta yeniden ritüelleştirilebilir.
David Hammons da etnik çağrışımlarla yıkıcı oyunlara girişir. Yetmişlerin başlarında küreklerle bir dizi imaj ve nesne üretmiştir; kürek hem bir zamanların el emeği aracıdır hem de Afrika kökenli Amerikalılar için kullanılan argo bir sözcüktür. Bu tür nesnelerden biri, Spade with Chains (Kürek ve Zincir) (1973), köleliği ve dayanıklılığı, esaret ve direnişi eşanlı çağrıştırmasından ötürü özellikle kışkırtıcıdır.
Satılık kartopları David Hammons
Hammons o zamandan beri kültürel anlamlar barındıran atılmış veya iğrenç şeylerden birçok heykel yapmıştır: örneğin çöp torbalarındaki barbekü artıkları, bigudiye yapışmış Afrikalı-Amerikalı saç telleri, tavuk parçaları, fil dışkısı, dere kenarlarında, ağaçların dallarına, çalılara takılmış bulduğu boş ucuz şarap şişeleri vs. Bazı izleyici için bu nesneler ve enstalasyonlar şehirli siyah alt sınıfın umutsuzluğunu çağrıştırır. Ne var ki, Hammons kutsal şeylere yapılan bu saygısızlıklarda kutsal bir yön görür; onlarda ayinsel bir güç bulur. Hammons şöyle der: “Bir simgeyle uğraştığınızda şok edici büyülü şeyler olur. Bununla çalışırken insanların tonlarca ruhu elinizin altındadır artık.” Hammons aykırı çağdaş fetişleri sanatı sokağa geri döndürür; sanatın gizemini sokakta çözer ve yine orada yeniden ritüelleştirir.
İlginç bir kitap arıyorsanız şuna bir göz atın Okültizm, Büyücülük ve Kültürel Modalar – Mircea Eliade
Ne diyelim: İyi Seyirler
https://www.youtube.com/watch?v=N2sIhQHepEI